zenka

ze̦nka Ahs., Wid., irgendwo in Livl., comm., ze̦nkus W.-Livl. n. U., Blieden, Sessau, (mit e̦ñ ) Bauske, Frauenb.,Grenzhof, Schibbenhof, (mit è̦n 2 ) Vīt., ein (kleiner U.) Junge (namentlich wenn er stämmig ist U.; verächtliche Bezeichnung); ze̦nka LKVv., ein Gelbschnabel: tas jau nu gan tāds ze̦nkus vien ir Grenzhof. viņš jau prāvs ze̦nkus Blieden, meitu kuram katram ze̦nkum iegrūst,-tuo gan nedarīšuot LP. IV, 205. Vgl. zeņķis.

Avots: ME IV, 713, 714