ziacis

zilacis, f. -ce (li. žilakis, f. -kė Miežinis), jem. mit blauen Augen Mar. n. RKr. XVI1, 137 u. a.: kur tu augi, zilacīte? BW. 21272,3; zilacis U., ein Blauauge: zilaci sist L., ein Auge blau schlagen.

Avots: ME IV, 718