zvākstēt

zvākstêt, -u, -ẽju, schallnachahmendes Verbum (in Bauenhof, Dickeln, Lappier, Matthäi, Podsem und Puikeln bezeichnend den anhaltenden dumpfen Lärm, der entsteht, wenn man Korn durch eine lange Röhre schüttet): zvākstē̦dama un gaisus gāzdama nāca... granāta A. Brigader Dauagava I, 1228.

Avots: ME IV, 767