zālnieks

zâlnieks,

1) = zâlaine C., Erlaa, Jummardehn, KatrE., Trik., ein Grasplatz am Hause, im Garten AP., eine in der Nähe des Hauses gelegene Wiese, die mehreremal gemäht wird Wolm.: aizgājis uz zālnieku, piepļāvis.., nastu sē̦ka Pas. III, 156 (aus Serbigal). tik daudz zālnieku, tik daudz dārzu Kaudz. Jaunie mērn. laiki I, 106;

2) eine Art Laken, darin man Gras trägt
Lubn.;

3) wer Gras pflückt, rauft
AP., Zaravič. Vgl. li. žoliniñkas "Kräutersammler".

Avots: ME IV, 698, 699