čalināt

čalinât, schwatzen, plaudern: savas bē̦rna duomas tev ausīs čalina MWM. III, 39. pēc pirmā prieka stulbuma sāk čalināt un smiet Druva I, 206.

Avots: ME I, 402


čalināt

čalinât: auch Ringen n. BielU.

Avots: EH I, 284