čučināt

čučinât, einschläfern, einlullen: bē̦rnu. mīļi meitu čučināju BW. 12582.

Avots: ME I, 418


čučināt

čučinât, ‡ Refl. -tiês "der Arbeit ausweichen" (?) PV.: viņa pa istabu vien grib č.

Avots: EH I, 294