čīgāt

I čĩgât, -āju, čīguôt, fiedeln, klägliche Töne auf der Violine od. sonst wie hervorbringen Bers., Lasd., Laud., Fest.; lange und eintönig weinen Plm.: pulkstenis čīguoja vēl gaudīgāki.

Avots: ME I, 415


čīgāt

II čĩgât, zupfen, einem in den Haaren rupfen (so besond. in d. Zstz. mit sa-: kādu sačīgāt) Ar.

Avots: ME I, 415