īre

ĩre, die Miete: uz īres dzīvuot, zur Miete wohnen. [Nebst hü‾ŕ aus mnd. hure " Miete ".]

Avots: ME I, 837


īre

ĩre: viņa meklēja jaunu īri (eine neue Mietswohnung) Strasden.

Avots: EH I, 501