ķerza

I ķe̦rza,

[1) ķe̦r̂za Kl., verworrenes Garn
(N. - Schwanb.) od. ein verworrener Strick Kokn., Nötk., AP.];

2) eine Grasart:
zaļuo zâles se̦gu izraibina sarkanbalta ķe̦rza Ilster.

Avots: ME II, 370


ķerza

[II ķe̦r̃za,

1) eine Trage
(ne̦stuves) Lindenhof, N. - Schwanb.;

2) = ķe̦r̃ra

I Sinolen, Tirs.]

Avots: ME II, 370


ķerza

[III ķe̦rza (in der Kindersprache) N. - Peb.], ķe̦rzaka Kand., = ķirzaka, Eidechse.

Avots: ME II, 370


ķerza

[IV ķe̦r̃za,

1) Gedränge
Ruj.;

2) die Plackerei, die Schererei;
ar dzē̦rāju bija liela ķe̦rza, kamē̦r tuo nuo kruogus dabūja ārā Jürg. - Zu ķe̦rza I 1?]

Avots: ME II, 370