šelderis
šèlderis 2 Kreuzb., Meiran, Saikava, šelders Wessen, ein Leichtsinniger, ein Windbeutel; ein Unzuverlässiger; ein Bönhase Oberl. n. St. u. U.: tu tik čāds šelderis vien esi kâ ar runu, tā ar darbu. izstāsti gan šuo un tuo, bet ne˙kā nepadari Saikava. Vgl. šalderis.Avots: ME IV,
15
šelderis
sèlderis 2 , ‡
2) ein Verschwender Bauske.Avots: EH II,
625