šelderis

šèlderis 2 Kreuzb., Meiran, Saikava, šelders Wessen, ein Leichtsinniger, ein Windbeutel; ein Unzuverlässiger; ein Bönhase Oberl. n. St. u. U.: tu tik čāds šelderis vien esi kâ ar runu, tā ar darbu. izstāsti gan šuo un tuo, bet ne˙kā nepadari Saikava. Vgl. šalderis.

Avots: ME IV, 15


šelderis

sèlderis 2 ,

2) ein Verschwender
Bauske.

Avots: EH II, 625