šlaucīt

šlaũcît, -ku, -cĩju, = šļaucît, massieren: vecene šlaucīja vē̦deru Druw., Smilt. Refl. -tiês, = šļaucîtiês: citas meitas pūru dara, es gar krāsni šlaucījuos BW. 7918 var.

Avots: ME IV, 59


šlaucīt

šlaũcît,

1): auch (mit àu 2 ) Odsen;

2) "die Ärmel aufstreifen"
(mit àu 2 ) Lubn. Refl. -tiês: sich rekeln Kalz. (mit au), Odsen (mit àu 2 ).

Avots: EH II, 642