švikstêt "?": skraidīja, ka švikst vien Dünsb. Par. 12. kas gaisā švikst kâ cirvja cirtieni Rainis Tājas n. 122. svieda žagarus, ka švikstēja (schwirrte?) vien Ruj., Schwanb.

Avots: ME IV, 116

švikstît, stümperhaft säen Segew.

Avots: ME IV, 116

švikstêt: ein Schallverbum: viņi zāģē, ka švikst vien Wrangelshof; in Nötk. vom Geräusch einer Dampfmaschine.

Avots: EH II, 661