šķic

šķic! Interjektion,

1) škic! Kand., Wessen, Zuruf, mit dem man Katzen vertreibt
U., Zuruf für Ziegen: šķic kaziņ, līkradzīt! BW. 29499, 4 var. (ähnlich: 2058; A. v. J. 1896, S. 372);

2) in der Verbind. a šķic, das Knarren des Hobels bezeichnend:
pa starpām šķauda ēvele "a šķic, a šķic" Latv.

Avots: ME IV, 38