šķūmēt

šķũmêt, -ẽju, schäumen, abschäumen U.: grāpi šķūmējuot nevajaga šķūmes sviest ugunī LP. VII, 328. Aus mnd. schumen.

Avots: ME IV, 56

šķũmêt: auch Seyershof u. a.

Avots: EH II, 641