šļākāt

šļãkât Līn., -ãju, Wasser ausstürzen U. (unter šļāgât); schlacken U. (unter šļāka); besprengen, bespritzen; auf dem Wasser ein Getöse machen U. (unter šļāgât): div[i] upītes blakām te̦k, viena uotru šļākādamas BW. 8373; mit Geräusch spritzen (intr.): ūdens pret siênu šļākā Warkl. - šļàkā 2 (III prs. unpers.) Golg., Lis., es fällt weicher Schnee. Refl. -tiês, einander besprengen, bespritzen: div[i] upītes satecēja, vien[a] ar uotru šļākājās (Var.: šļaukājās) BW. 26616 var. Zu šļākt.

Avots: ME IV, 68


šļākāt

šļãkât: schneeregnen (mit à 2 ) Mahlup. Refl. -tiês; auch Dunika.

Avots: EH II, 645