šņerpstēt

šņer̃pstêt Gr.-Sessau, -u, -ẽju, quienen; (vor Langerweile) schlummern: ej labāk gulēt! kuo tu te šņerpsti? Etwa zu ahd. snerfen "sich krümmen, einschrumpfen" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 701)?

Avots: ME IV, 94