žārīt

I žàrît 2 Lubn., schlagen Kalz.: viņš sāka žārīt savam zirdziņam.

Avots: ME IV, 797


žārīt

II žàrît 2,

1) giessen:
ž. virsū Saikava;

2) stark regnen:
pašlaik žārī stiprs lietus Lubn., Mahlup.

Avots: ME IV, 797