aizklaust
‡ àizklaust,
1) zu hören bekommen:
a. kuo pa ausu galam Bauske, Golg.;
2) = àizklàusîtiês, anhören: tik daudz runā, ka nevar aizklaust vien Meiran;
3) erforschen, sich erkundigen:
gribēju aizklaust, vai puisis jau saderējies Saikava.
Avots: EH I, 31
1) zu hören bekommen:
a. kuo pa ausu galam Bauske, Golg.;
2) = àizklàusîtiês, anhören: tik daudz runā, ka nevar aizklaust vien Meiran;
3) erforschen, sich erkundigen:
gribēju aizklaust, vai puisis jau saderējies Saikava.
Avots: EH I, 31