ērsināt

‡ II ērsinât, erschlossen aus nùoērsinât II.

Avots: EH I, 373


ērsināt

ẽrsinât Nigr. ärgern, reizen. Refl. -tiês, sich necken: kuo tu tā ērsinies ar suni? Dond., [vgl. ersināt].

Avots: ME I, 576