ģīzgāt

ģĩzgât, -ãju, treten, reissen Blieden n. Etn. II, 177, [Bixten, Neuenb., Autz. Refl. -tiês, sich prügeln Bixten].

Avots: ME I, 701


ģīzgāt

ģĩzgât, Refl. -tiês: sich (scherzweise) balgen Frauenb.: puiši grib ar meitām ģ.

Avots: EH I, 428