I šàustît C., (mit àu ² ) Warkh., Warkl., (mit aû ² ) Dond., wiederholt geisseln Pas. IV, 148, Ar.: tu viņu šaustītu... atdabūsi, kad tas vēl dzīvs izspruks Glück Makkab. 3, 38; schlagen (mit àu ² ) Warkl.; zu Ostern mit Ruten schlagen Bershof. Refl. -tiês, sich schlagen Warkl.

Avots: ME IV, 8

II šàustît ² Lubn., Memelshof, Saikava, = durstît; šaûstît ² Bauske "schnell und flüchtig trakeln". Refl. -tiês,

1) = šaudīties 2: liesmas šaustās Bers., Arrasch; šàustīties ² šurpu, turpu Golg.; hin und her laufen (mit aũ) Salis;

2) = dīdīties Meselau: tie šaustās un bļaustās Plūd. Rakstn. I, 188. iesācis gar žuogiem šaustīties MWM. (vgl. žaustîties). kuo tu te šausties! sagt man zu einem Kinde, das unruhig hin und her läuft und oft hinfällt Erlaa;

3) "sich in eine Sache einmischen"
Wessen.

Avots: ME IV, 8

II šàustît ² , ‡

2) vergeuden; allzu viel (etwas) essen
(šàustêt ² ) Bērzgale: š. mantu, maizi. Refl. -tiês,

1): kuo tu šausties apkārt kâ kaķis? (zu jem., der sich auffällig anzuschmeicheln sucht)
Laud., Saikava. viņš šaustās kâ atspuole (von jem., der mehrere Handwerke lernt und in keinem von ihnen vorwärts kommt) Schnickern.

Avots: EH II, 623