Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'čabināt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'čabināt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (16)
aizčabināt
àizčabinât,
1) sich raschelnd entfernen; mit kleinen Schritten fort-, hingehen Trik.;
schwatzend fort-, hingehen Trik.:
lietiņš aizčabināja pruom (die Regenwolke entfernte sich) Trik.
vecenes aizčabināja ebenda;
2) raschelnd, Rascheln verursachend fortscheuchen : vecene bija zaķi aizčabinājusi;3) verstopfen C., Trik.:
a. siênā šķirbas, lai vējš neiet cauri;4) anspannen (von einem einfachen Pferde und einfachem Geschirr gesagt): es aizčabināšu tuo pašu brūnuo Siuxt.
Avots: EH I,
14,
15
apčabināt
apčabinât, ‡
2) ringsum aufzausen, aufklopfen (ein Bett, damit es weicher wird): a. gultu; ‡
3) "bedienen; liebkosen" Frauenb.
Avots: EH I,
76
apčabināt
apčabinât, tr.,
raschelnd beträufeln: un (lietus) lapas apčabina Duomas II, 648.
Avots: ME I,
80
čabināt
čabinât, ‡
3) = čubinât 2 Frauenb.; ‡
4) etw. langsam tun Siuxt:
kā uztaisīs istabu gatavu, tad sāks laidaru č. Refl.
-tiês.2): nevajaga č., bet nuopietni runāt Dond.; ‡
3) sich langsam, trödelnd (zur Reise) vorbereiten, ankleiden Frauenb.; ‡
4) "?":
(sievietes) čabinājās un spuodrinājās Janš. Dzimtene II
2 , 48.
Avots: EH I,
281
čabināt
čabinât, fact.,
rascheln od.
rauschen machen; auch intr.,
1) = čabêt, rascheln, rauschen: lietus čabina pa birušām lapām. vējiņš lapās čabina klusi. gana tu čabināji ar tām kārklu vīzītēm;2) schwatzen: tâ čabina dē̦lu māte ar tuo meitu māmuliņu BW. 23647 var.;
kuo tu tur čabini? Kand., Sassm. Refl.:
- tiês,1) rascheln, rasseln: virs salmu jumta čabinās lietus Stari III, 224;
2) schwatzen: kuo nu čabinies LP. I, 75.
Avots: ME I,
399
iečabināties
ìečabinâtiês,
= iečabēt(ies): niedrājā iečabinās žiglā purva pele Vēr. II, 1158.
Avots: ME II,
7
izčabināt
‡
izčabinât,
1) = ‡
izčabât Sassm.;
2) deflorieren Frauenb.;
3) raschelnd hinausgehen (herauskommen) Warkl.:
i. nuo me˛a;4) = uzčubinât Kalz.:
i. gultas maisu; "taustuot viegli izpurināt" AP.;
5) verwöhnen, verhätscheln Lubn., Meiran:
i. bē̦rnu. Refl.
-tiês,1) sich zur Genüge herzlich (liebevoll) aussprechen Kalz.;
2) nevar vien i., sich fertig machen Kalz.
Avots: EH I,
438
nočabināt
nùočabinât, ‡
13) leicht abschütteln Druw.:
nuočabini pa˙priekšu gružus (gultas maisam) un tikai tad nes uz istabu!Avots: EH II,
36
nočabināt
nùočabinât,
1) fakt. zu nùočabêt, rascheln, rauschen machen: tur te̦ku salmiņus nuočabināt; [leichthin auf etwas Weiches schlagen: par kūlējiem, kas viegli situši spriguļus, saka, ka tie jau tikai nuočabinājuši vien Grünwald];2) ableiern [undeutlich aussprechen Preekuln, MSil.]: viņš tuo priekšā lasīdams bija nuočabinājis A. XII, 108;3) pē˙da gan tâ nuočabināja R. Sk. 1 I, 140;[4) eine Zeitlang rascheln od. rauschen: lietus drusku nuočabināja pa lapām un aprima Serben, Ermes, Lemsal, Mar., Naud., Lennew., Jürg.;5) "trödeln" N. - Peb.; so auch reflexiv: viņš jau tur visu dienu nuočabinājās N. - Peb.;6) "(etwas Geringes) wegstibitzen od. oberflächich (etwas) vollziehen" Kurs., Vank.;8) "ebnen, glätten": nuočabini nu tuo kaudzes galu! Ermes, Nötk., Neu - Wohlfahrt; n. gultu("kārtīgi uzklāt") Serben, Sessw., Mar.; scherzweize abstreicheln" Ipiķi;9) "viegli padarīt" Neu - Wohlfahrt; "ātri un klusi padarīt" neu - bilskenshof;10) leichthin abtasten: visus salmus nuočabināju, bet nazi neatradu Plm.;11) n .(= apklusinât) runas Grünh.;12) "mit weichem Schuhwerk still, schnell und mit kleinen Schritten hingehen" Sessw.]Avots: ME II,
769
pačabināties
pačabinâtiês, ‡
2) unordentlich etwas verrichten Vank.
Avots: EH II,
124
pačabināties
pačabinâtiês,
ein wenig schwatzen: mēs paši pačabināmies; uz mums nevar klausīties Dond.Avots: ME III,
13
piečabināt
pìečabinât,
raschelnd herankommen: bāliņš guodbijīgi piečabina savām pastalām Vēr. II, 526.Avots: ME III,
242
sačabināt
sačabinât, ‡
3) mit Mühe und Not zusammensuchen ("līdz nagiem sadabūt kuopā") Grünh. ‡
Refl. -tiês, energisch faseln, leeres Zeug schwatzen (perfektiv): tā nu atkal sačabinājusies pa kaimiņiem Dond.Avots: EH II,
400
sačabināt
sačabinât,
1) etw. ungeschickt machen;2) = sablādêt: s. niekus Dond.Avots: ME III,
604
uzčabināt
uzčabinât, ‡
2) = uzčubinât Segew.Avots: EH II,
720
uzčabināt
uzčabinât,
raschelnd auf etwas fallen (von den Regentropfen gesagt; perfektiv): lietus drusku uzčabināja AP.Avots: ME IV,
322