lutausislutàusis, ļutausis Kand., ein Mensch od. ein Tier mit herabhängenden Ohren Smilt., [Serbigal], AP., Ruj.: lutaušu cūka LP. I, 84. [lutausis Salisb., ein liederlicher Mensch. Zu *lust. Vgl. Būga Изв. XVII, 1, 35.]Avots: ME II, 516