lutausis

lutàusis, ļutausis Kand., ein Mensch od. ein Tier mit herabhängenden Ohren Smilt., [Serbigal], AP., Ruj.: lutaušu cūka LP. I, 84. [lutausis Salisb., ein liederlicher Mensch. Zu *lust. Vgl. Būga Изв. XVII, 1, 35.]

Avots: ME II, 516


lutausis

lutàusis: auch (jem. mit herabhangenden Ohren) Ermes, Kegeln, Lems., Orellen, Salis, Zögenhof; ein phlegmatischer, plumper Mensch Salisb.

Avots: EH I, 763