Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'ņurīt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'ņurīt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (10)

apņurīt

apņurît Ekau, Frauenb., Grünwald, an mehreren Stellen anfressen (benagen): kaķis gaļu apņurījis. maizes galiņš tâ apņurīts, kâ suns būtu grauzis.

Avots: EH I, 104


noņurīt

nùoņurît,

1): n. (nuomuocīt) bē̦rnu Ruhtern;

2): auch Nötk., N.-Peb., Salis; nevar ar neasuo tute̦nu n. rieciena maizes Tirs. n. RKr. XVII, 70.

Avots: EH II, 73


noņurīt

[nùoņurît,

1) stumpf machen; abquälen
Salis: Kārlim ir tāda galva, ka viņu nuoņurīt pie zemes darbiem ir tīri par grē̦ku! De̦glavs Riga II, 1, 56;

2) mühsam mit stumpfem Messer abschneiden
Kokn., Dickeln.]

Avots: ME II, 826


nožņurīt

nuožņurît Grawendahl, Heidenfeld, Meselau, Zögenhof, = nùožurnît.

Avots: EH II, 111


ņurīt

ņurît,

1): auch (mit stumpfem Messer schneiden)
Grenzhof (Mežamuiža), Kegeln, Lems., Nötk., Sermus, Seyershof, Trik. Refl. -tiês,

1): bē̦rns ņurījas ("ilgi zīž krūti") N.- Bergfried. kaķis ap žulti ņurījas ("?") AP.

Avots: EH II, 116


ņurīt

ņurît, -ĩju, tr.,

1) [etwas Zähes gleichsam sägend] mit stumpfem Messer schneiden
[Lennew., Grünh., Sessau]: ādu, gaļu, maizi Smilt., Burtn., Lis., Tirs. n. RKr. XV1I, 70, Lös., Gold., Fest., [Salis]: kuo nu ņurī maizi ar tādu tuteni? Naud., Etn. Il, 81; [= ņurinât 4 Lis., Wolmarshof, Ekau, Grünwald, Garrosen, Salgaln, Batdohn, Mitau: kaķis ņurī peli];

2) "?": bērns ņurīja [= kuodelēja, zelēja?] krūtis tâ˙pat sausas MWM. X, 485. Refl. -tiês,

1) "?": smējās, juo tuo varēja zināt nuo savādās šņākšanas un ņurīšanās Zalkt.;

[2) "trödeln"
MSil.;

3) "pluosīties" Ruhental, Drobbusch, Golg., Fehsen: kuce̦ni ņurījas;

4) eine Zeitlang
ņurît 1 Drobbusch, Goig.: kuo tu tur ņurījies, ka nevari ne˙kā nuogriezt? Grünh., Sessau, Nötk.; kaķis ņurījas ap peli Erlaa].

Avots: ME II, 906


ņurītis

ņurĩtis, der Schnurrende, Sptnnende, der Kater Lub. Vgl. ņura, ņurra.

Avots: ME II, 906


viņurīt

viņurît Ahs., an jenem Morgen.

Avots: EH II, 786


žņurīt

žņurît,

1): schneiden, sagen (verächtlich)
Saikava.

Avots: EH II, 821


žņurīt

žņurît,

1) mit einem stumpfen Messer schneiden
Adsel, Aiviekste, Arrasch, Bauske (hier: Fleisch schneiden), Burtn., Erlaa, Grawendahl Heidenfeld, Kalz., KatrE., Lenzenhof, Lubn., Meiran, Prl., Salis (eine Schnuŗ Stoff schneiden) Schibbenhof, Stockm.;

2) töten, schlachten
Grawendahl;

3) (fr)essen:
kaķis žņurī peli Kalz., Lubn., N. - Peb.;

4) (Wäsche) ausringen
Drosth. Vgl. ņurît und žulît.

Avots: ME IV, 826