staũpe C., AP., Arrasch, Jürg., Schujen, (mit
àu 2 ) Lis.,
Fussstapfen, tiefe Fussspur von Pferden (U.) od.
anderen Tieren im Morast, in weichen Heuschlägen, im Schnee usw. Tirs., Sessw., Bers.;
luopi pār pļavu iedami tuo ir lielām staupēm izstaupējuši Tirs.
zirgi skrējuši pār tīrumu, staupes vien re̦dzamas ebenda.
upītē vien pazinu bargu tautu jājumiņu; trīs dieniņas staupes te̦k... upītē BW. 13630 var.
kur kāju sper, tur staũpe (Pferdefussstapfen) žļurgst Austriņš Necilvē̦ks 7.
bē̦rns ganuos nuo staupes padzērās Zaravič.
Zu gr. στυπάζει· ω˚ϑεῖ Hes., an. staup "Vertiefung im Wege" u. a., s. Walde Vrgl. Wrtb. II, 618 f.Avots: ME III,
1049