àizàuse, auch (in Neugut, Ruhental u. a.)
àizàusis, -šu, Demin.
aizausītes, aizaustiņas BW. 29341,
1) die Stelle hinter dem Ohr: aizausis vēl nav nuožuvušas. tev jau sirmas aizauses B. Vēstn.
lai tautiņas neredzēja manu sirmu aizausīšu BW. 21206.
2) àizàusis oder (in Nerft)
aizause, Vorofen (raum zwischen dem äussern und innern Ofenloch, der etwas breiter ist als diese Löcher): pe̦lni... sarausti aizausē Jauns. Balt. gr. I, 40.
Kļūdu labojums:
29341 = 20341, 10 var.
Avots: ME I,
18