Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'atmist' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'atmist' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (2)

atmist

atmist,

1): zeme (nuo lietus) atmitusi
Doblen n. BielU.

Avots: EH I, 156


atmist

atmist, -mìtu, -mitu, intr., inch.,

1) feucht und weich werden:
siens atmitis [Dond., Wandsen, Bers.], das (trockene) Heu ist feucht geworden (palicis mitrs), was besonders beim Sonnenuntergang geschieht. pamērcē šinī šķidrumā pirkstus, lai atmīt LP. V, 156. aplaisti sade̦gušuo cepeti, gan tas atmitīs labu labais LP. VI, 702. atmitis laiks, Tauwetter; krē̦sli atmīt, die Stühle gehen aus dem Leim in der Feuchtigkeit U. [in dieser Bedeutung zu mitrs];

2) wieder zur Leibesfülle kommen, sich auffüttern:
tas tagad ir labi atmitis;

3) Ablager haben
L.

Avots: ME I, 178

Šķirkļa skaidrojumā (5)

atmietēt

atmietêt, erweichen: jēmeni Grünh. [zu atmist "weich werden", mītis "mild", air. moeth "zart", cymr. mwydo "erweichen" u. a., s. Zupitza BB. XXV, 99 und Walde Wrtb. 2 488 f].

Avots: ME I, 179


atmitināt

atmitinât, fact. zu atmist,

1) feucht machen, aufweichen
(n. A. X, 1, 629 auch atmītinât): lietus atmitina zemi;

2) wieder auffüttern:
luopus.

Avots: ME I, 178


mist

[III mist, aufhören, ablassen Manz. Lettus: viņš nevar mist raudāt Arrasch. nuo nuoskumšanas mist, vom Trauern ablassen Für. I. Refl. -tiês Für. I, = mitēties, nachlassen, abstehen, aufhören, bleiben lassen. - Wohl nebst mitêt (iês) (s. dies) zu atmist 1 und mitrs (s. dies); vgl. auch atmietêt.]

Avots: ME II, 636


mist

IV mist, mìtu, mitu, durch Aufnahme von Feuchtigkeit weich werden Baar in seinem Exemplar von U.; s. auch atmist 1 und samist I. Zu mitrs.

Avots: EH I, 819


mitrs

mitrs, feucht: mitrs gaiss; mitra zeme Matk., Kand., C., Smilt., Peb., [Wolm. - Nach Petersson Zur Kenntn. 55 zu ostosset. mīt "Schnee" u. a.; vgl. aber le. mitêt II, mist III, atmist 1, sowie mikls.]

Avots: ME II, 639