Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'emba' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'emba' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (17)

emba

ȩm̃ba, für ȩm̃ma [aus dem entlehnten amma], die Amme U.

Avots: ME I, 569


ģemba

ģe̦m̃ba Ruj. "ein liederlicher, unordentlicher Mensch".]

Avots: ME I, 696


ģembas

ģe̦mbas (schimpflich) der Mund, [der Kinnbacken Wid.]: es tev duošu pa ģe̦mbām Neik. n. U. [Aus poln. ge̦ba "Mund, Maul".]

Avots: ME I, 696


jembasts

je̦m̃basts, die Unordnung Serbigal; Lärm Ronneb. Vgl. jambasts.] Auch je̦mbu,sts: pēc tāda je̦mbe̦sta ir pelnīts labi iemest un uzkuost Vīt.]

Avots: ME II, 110


klembas

kle̦mbas, eine Klammer zum Trocknen des Leders Serb. [Wohl aus d. klemme "Werkzeug zum Klemmen".]

Avots: ME II, 221


ļembasts

ļe̦mbasts: tâ beidzās ... vīru lielais ļ. ("?") Valdess Jūŗas vilki 202.

Avots: EH I, 770


ļembasts

ļe̦mbasts, ļe̦mbe̦sts,

1) das Malheur Pech:
ļe̦mbasts pēc ļe̦mbasta Austr. viņš pārāk gaiši saprata, ka Piķis viņam sagatavuojis šuo ļe̦mbostu A. XVIII, 241;

[2) ļe̦m̃basts, eine Unart, Ungezogenheit
AP.].

Avots: ME II, 535


pembari

pe̦mbari Trik. "izirumi pîe drēbēm".

Avots: ME III, 199


pļembas

‡ pļȩm̃bas NB. "luktura lūpiņas, starp kurām atruodas dakts".

Avots: EH II, 307


šķemba

šķe̦m̃ba: auch (mit è̦m 2 ) Sonnaxt.

Avots: EH II, 630


šķemba

šķe̦m̃ba Jürg., Stenden, = šķembele: pē̦rkuoniņš saspārdīja uozuoliņu; es tās ške̦mbas (Wessen) salasīju BW. 33715. Zu skamba.

Avots: ME IV, 27


šķembalains

‡ šķe̦m̃balains Ramkau, sich spaltend: š. zirnis ir tāds, kuo nevar izvārīt mīkstu; vāruot tas pārdalās uz pusēm.

Avots: EH II, 631


šļemba

šļe̦mba, comm., ein ungewandter, ungeschickter Mensch Wilzen n. Etn. I, 139; einer, der lange (langsam) isst; "nīkulis" Naud. n. Etn. I, 139.

Avots: ME IV, 70


tremba

‡ tre̦mba "?": t. dzied liela purva maliņā Tdz. 36416.

Avots: EH II, 693



žļemba

žļe̦mba, comm., ein kränklicher, siecher Mensch Wid. Vgl. šļe̦mba.

Avots: ME IV, 817

Šķirkļa skaidrojumā (4)

badīt

badît, -u, -īju (li. badýti "stechen, stochern, mit den Hörnern stossen"), tr., intr., stechen, stochern, stossen, namentlich mit den Hörnern: rugāji man kājas bada. zuobus b., Zähne stochern. pastalas badīt, die Löcher (uoses) in den Pasteln durchstechen. viņam arī visur pirksti jābada, er muss auch alles anrühren, anfassen AP. [nagus klāt badīt L., lange Finger haben, mausen]. sēž un bada gaisu ar de̦gunu, von einem Müssiggänger Vēr. I, 1243. viņš vienmē̦r ve̦cajam badīja pie sāniem Dīcm. I, 37. Refl. -tiês, mit den Hörnern stossen: kuŗš vērsis gan nebadās; gew. reziprok: guovis badījušās. [Iterativ zu best (s dies). Nebst le bedre "Grube", apr. boadis "Stich", embaddusisi "stecken", aksl. bosti "stechen", r. бости́ "mit den Hörnern stossen", kymr. bedd "Grab" u. a. wahrscheinlich zu lat. fodere "graben", fodicāre "stechen" und vielleicht auch got. badi "Bett", ae. bedd "Blumenbeet" u. a.; vgl. Pott KZ. XIX, 22, Fick Wrtb. I 4, 491, Siebs KZ. XXXVII, 306, Berneker Wrtb. I, 66, boisacq Dict. 125, Walde Wrtb. 2 302 f., Trautmann Wrtb. 29, Lidēn IF. XIX, 320, Persson Beitr. 36 1, Feist Wrtb. 2 53, Petersson Zur slav. u. vergl. Wortforsch. 30 f. und Heterokl. 128 f.]

Avots: ME I, 247, 248


Mētraine

Mẽ̦traine, ein wohl in Studentenkreisen entstandener Name für das an der Mẽ̦tra (am Embach) gelegene Dorpat (sonst Tẽ̦rbata genannt). Mẽ̦tra scheint eine Übersetzung des estn. Ema - jõgi ("Mutterbach") zu sein und gehort in diesem Fall zu le. mãte; ein ē aus ā findet man auch in ẽ̦murs, brē̦ga, krētiņš. Das vorauszusetzende ā findet sich noch in Mãtra, wie um Ruj. der Pernaufluss genannt wird.]

Avots: ME II, 622


saugs

saugs* "Emballage" Konv. 1 430; zu saudzêt.

Avots: ME III, 771


stembis

stèmbis 2 Tirs, n. RKr. XVII, 79, Golg., stembis Kav., Wid., Lancmanis, stembs, ein Baumstumpf, ein Baum, der den oberen Teil eingebüsst hat; kuoku stembji R. Kam. 168. daudz lauztu kuoku stembju Aps. V, 10. stembī pūce tup R. Kam. 168. vidū stāv stemba me̦lnais gals Apsk. v. J. 1903, S. 173. Wegen der Erhaltung des tautosyllabischen m wohl mit ide. m (vgl. z. B. ir. tamon "Baumstamm"). Nebst ste̦mbrs, stimbe̦ns, ste̦mbuks u. a. und li. stembti "in den Stengel schiessen", stimbras "Schwanzstumpf", stambùs "grob", stambras "Stengel" zu ai. stambha- "Pfosten", stambhatē "erstarrt" u. a., resp. zu mnd. stump "Baumstumpf" u. a., s. Walde Vrgl. Wrtb. II, 623 ff.

Avots: ME III, 1060