Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'gate' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'gate' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (12)

gate

gate: auch Rojen n. FBR. XIII, 71 (> gat), lw., Lems., Salis, Salisb., Wainsel.

Avots: EH I, 387


gate

gate, der Weg zwischen zwei Zäunen W. - Livl. n. U. [Aus mnd. gate "Gasse".]

Avots: ME I, 609


gaterēt

gaterêt, - ẽju Spr., gatarēt [Dubena, Wessen], N. - Schwanb.,

1) schwatzen, schwabbeln;

[2) gatarēt, säumen, langsam sein
Wid.; ohne Lust (etwas) tun Nerft].

Avots: ME I, 609




nogatevīties

nùogatevîtiês (mit e aus a ?) Ramkau, reif werden: labība, uogas nuogatevījas.

Avots: EH II, 45


ragate

ragate, ein. od. mehrete zusammengebundene Balken, welche man quer über den Fluss zieht, um so die zu flössenden Hölzer aufzuhalten bezw. vom Durcheinanderschwimmen zu bewahren Tirs. n. RKr. XVII, 75, um die Kurische Aa. Wohl auf r. рогáтка beruhend.

Avots: ME III, 465


ragatevs

ragatevs Jakobstadt, ragātuvis Warkl., ragātuvs Wessen, der Handgriff des Pfluges; vgl. ragalis.

Avots: ME III, 465


tagateņ

tagateņ Warkl. n. FBR. XI, 118, = tagad.

Avots: EH II, 663


tagateņās

tagateņās Kaltenbr. n. FBR. XVII, 72, jetzt.

Avots: EH II, 663


žagate

žagate (unter žagata 1): auch Nerft.

Avots: EH II, 816


žagatene

žagatene "?": dzēru žagatenes kruodziņā (Var.: žagatītes guodiņā) BW. 19853 var.

Avots: ME IV, 787

Šķirkļvārda oriģinālpierakstā (3)

pagatavēties

pagatevêt(iês) Ramkau, = pagatavuôtiês: kad uogas ir zaļākas nuolasītas, tad liek, lai tās pagatevējas.

Avots: EH II, 133

Šķirkļa skaidrojumā (18)

astašs

astašs Bērzgate (gespr.: ostošs), ein Lümmel. Zur Red. vgl. zàbaks 2.

Avots: EH I, 131


bagāteris

bagāteris Golg., (mit à 2 ) Saikava, gaters">bagaters BW. 20778, = bagâtnieks; bagaters Gr.- Sessau "ein unabhängiger Mann": esi gan b., ka tâ vari šķaidīties ar naudu! Saikava.

Avots: EH I, 198


bagatiers

bagatiers, ein wohlhabender, reicher Mann; auch ein armer Mensch, der aber reich zu sein vorgibt Grünh.; auch gateris">bagateris: kas par bagateri, ka nu tā plātās Lasd.; dafür bagadiers A. XIX, 328. [ bagatieris AP., ein Riese. ] S. bagāturs und bagatirs.

Avots: ME I, 249


baktaļa

baktaļa, Streit, Zank: kas tad nu liels nuoticis? kruogā drusku sabaktaļējušies; pāries skurbums, gan baktaļas aizmirsīs Annenhof (Kurl.); wohl aus d. Bagatelle. [Dazu stimmt nicht die Bedeutung; eher zu bakstīt und zur li. Interjektion bàkt, die einen schnellen, unerwarteten Schlag bezeichnet, wovon auch li. bakterėti "клюнуть".]

Avots: ME I, 253



izklaināt

izklainât Bērzgate, Warkl., gerade ausstrecken, ausglatten: i. dzelzi, sagrumbātu drēbi. Refl. -ties Warkl., sich ausglätten (?), sich gerade ausstrecken (?).

Avots: EH I, 455


jūkņa

jūkņa "?": kad tevi j. paņe̦mtu! Erss Vecā Latgate 157.

Avots: EH I, 569


kamēt

II kamēt (unter kamẽ̦r): kamẽ̦t Kaltene n. FBR. XIII, 73, Remten, Ruba, Valgate, kamêt 2 Grenzhof n. FBR. XII, 20.

Avots: EH I, 582


latvis

latvis (li. lãtvis), [latuvis Oppek., Mar.], der Lette. "Sie selbst nennen sich Latvjus und ihre Sprache latvisku od. latvju valuodu" Einhorn, St. [In Mar. spreche man (ostle.) nach Dzimt. Vēstn. v. J. 1912, № 77 von lotuvs miele, grùomata, dìva vuordi (neben vuocs mìele "deutsche Sprache"); lotuvs dürfte hier am ehesten der verkürzte gen. s. von einem Kollektivnamen *lotuve (vgl. den Gesindenamen Late̦v in Dond., wo man z. B. auch gate̦v für gat(u)ve spricht) od. *lotuva (vgl. den li. Flussnamen Latuvà > r. Лотваa bei Būga РФВ. LXXI, 467) "die Letten" sein.

Avots: ME II, 425


nīga

nīga: mazākas zivis ir lasenes jeb nīgas, kuo Vidzemē sauc par tirzēm Kavalls 1860, S. 175; jūŗas nĩga, Lachsforelle, Taimchen (salmo trutta) Livl. n. Heniņš; "nĩgate" ME. II, 747 zu verbessern in "nīgate".

Avots: EH II, 26


nīga

nīga, nīgats U., gate Römersh., die Bachforelle RKr. VIII, 103. [Peterssons Zusammenstellung Etym.Miszellen 36 mit la. niger "schwarz" u. a. ist ganz unsicher.]

Avots: ME II, 747


palaine

palaine, die Nichtsnutzige, Ausgelassene: žagate, palaine (an zwei Stellen so; Var.: palaidne), tā sauca vilku BW. 29431; [aus palaidne].

Avots: ME III, 55


pirskaulis

pir̂skàulis 2 Līvāni, = pirskas kauls: cepa ... blusas šķiņķi, circenīša pirskaulīti Tdz. 46851. asarīša pirskaulīti (mit ostle. yr, somit wohl ir̂) 52126. žagateņas pirskaulīt[i]s 56880, 4.

Avots: EH XIII, 238


ragata

ragata Ceļi VIII, 204 (mit Abbildung), = ragate.

Avots: EH II, 349


šķirgailis

šķìrgaîlis 2 Kl., šķirgailis Allunan n. U., RKr. VIII, 100; Etn. II, 172, šķir̃galis Plm., Smilt., šķirgalis Spr., MWM. VIII, 793, Elger Dict. 110, šķirgāle L., šķirgãlis Mehrhof, Ronneb., Serbigal, Trik., šķirgālis A. - Wrangelshof, Iw.; Wizenhof, šķir̃gata C., Ermes, Mehrhof, Trik., Weissenstein, Wolm., šķìrgata 2 A. - Schwanb. n. FBR. V, 144, Mar. n. RKr. XVII, 132, Golg., Laitzen, Lis., N. - Rosen, šķirgata Elger Dict. 110, MWM. VIII, 793, Adsel, Alswig, Dond., Grundsahl, N. - Wohlfahrt, gate">šķìrgate 2 Schwanb., gate">šķirgate L., U., RKr. VILI, 100, = (š)ķirzaka, die Eidechse: izvē̦musi pulka dzīvu šķirgaiļu LP. VII, 673. ve̦lni pārvē̦rtušies... par... čūskām un šķirgāļiem Pas. III, 59. Nebst šķirzaka usw. wohl zu li. skėrỹs, ae. secge - scēre "Heuschrecke", slav. skorъ "schnell" (wohl auch aksl. ašterъ, r. я́щерица, sloven. gúščer "Eidechse"), gr. σχαιρω "springe, hüpfe", σχαρίς "Springwurm", ahd. scerōn "mutwillig sein", mhd. scheren "eilen", alb. hargele "Eidechse" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. II, 566 f.). Die Erweiterungen mit l (wozu Le. Gr. § 176) und t sind ursprüngüch wohl deminutivisch (vgl. Le. Gr. § 207 b).

Avots: ME IV, 43, 44



zagata

zagata, = gate">ragate Lennew.; "jugum" Elger Diction. 109. Etwa zu li. žãgaras "dürrer Zweig", žãgrė "Pflug", žaginiaĩ "Pallisaden", schwed. dial. kage "Baumstumpf", ahd. kegil "Pfahl" u. a. (bei Walde Vrgl. Wrtb. I, 569 f.)?

Avots: ME IV, 679


žagata

žagata,

1) žagate Gr. - Buschh., Oknist, Demin. žagatīte BW. 23380 var.; 23592, die Elster (pica caudata L.):
zila, zaļa, raiba žagata Br. 75. me̦lna žagata 76. silā raiba žagatiņa BW. 22806. sila žagatiņa 11555 ver. žagatiņa gaŗastīte 28161. žagata žadzina, čākst Etn. II, 51. - jūŗas žagata Konv. 2 2319, der Austernfischer (haematopus ostralegus L.) Natur. XXXVII, 181; sē̦tas žagata,

a) der Neuntöter (lanius collurio L.)
U. (auch sātu ž.), RKr. VIII, 91;

b) rotrückiger Würger
Karls.;

2) ein geschwätziges altes Weib
Frauenb.: nuo žagatām dzirdējis (von der Verbreitung unberündeter Nachrichten U.) RKr. VI, 825;

3) žagata Kurs. n. A. XI, 84, Frauenb., Siuxt, žagatiņa Grünh., der Pflock hinter dem Kehrholz des Pfluges Manz. 10 Gespr., der Pflock am Querholz des Pfluges L., U., ein längliches Klötzchen, welches keilförmig gegenüber dem Handgriff des Pfluges eingeschoben ist Bielenstein Holzb. 473 (Abb. s. S. 468, Fig. 444 f.), ein Hölzchen, das die Pfluggabel an die Femern heranzieht und mit ihnen zusammenhält Angern n. Bielenstein Holzb. 474;

4) ein Teil der Handmühle (der Mahlstock?):
mal maldams, kalpa vīrs! kuo tik ilgi tuoņājies? klusi, klusi, saimeniece! man nuotrūka žagatiņa (Var.: man salūza milnas kuoks) BW. 8076 var.;

5) žagatiņa, majanthemum bifolium D. C. Wenden n. RKr. III, 71;

6) žagatu akmeņi "durchsichtige Steine (Quarz?)"
Aahof. In den Bedd. 1 - 2 wegen des ž- (für z-) anscheinend entlehnt aus. li. žagata "Elster", wozu le. zadzinât II; in den Bedd. 3 - 4 zur Wurzel von žagars?

Avots: ME IV, 786