aizkurtēt‡ àizkurtêt, schwammig, holzig zu werden anfangen Sessw. u. a.: kāļi, rāceņi jau aizkurtējuši.Avots: EH I, 33
izkurtētizkur̃têt, = izkur̃cêt, auch izkurst; bes. gebräuchlich das Part. Praet izkurtis: mūsu rāceņi izkurtuši (izkurtējuši) Bers., Adsel, Lös., Dond.Avots: ME I, 757
izpurpētizpur̂pêt [Warkh.],1) morsch, mürbe werden: izpurpējis uozuoliņš BW. 13041. izpurpējusi mūŗa sē̦ta Stari II, 101, Etn. II, 17, Sessw.;[2) = izkurtēt U.].Avots: ME I, 786