izmitinât, tr., aus -, durchfüttern:luopus pa ziemu. [izmitināja tuos ar maizi Glück I Mos. 47, 17.] Refl. - tiês,sich durchfüttern, leben:nuometās, lai varē̦tu izmitināties St.
1)"izmitināt" PlKur. (mit aĩ ); aufbewahren (mit ài2) Kaltenbr.: i. gaļu da vasarai;
2)kas var dūmu zagli i. Für. I "wer kann sich vor einem Hausdieb in acht nehmen?" Refl. -tiês (s. I, 760): mežsargs izlaicīdamies (= izvairīdamies) atteica Pas. II, 360 (aus Leegen).