I krecêt, - ẽju [Lis., Ruj.] od. (nach U.) - u, - ẽju, (li. krekėti"свертываться"), intr., gerinnen. Refl. -tiês, gew. in der Zstz. mit sa -,klunkerig, klümpicht werden L., U. [Nach Berneker Wrtb. I, 613 f. zu poln. krzek"Froschlaich" u. a.]
II krecêt, heiser werden Bergm. n. U. [Gleich li. krekė̕ti"кричать krè krè (о свиньѣ)", wozu nebst krèkt, krekstêt, kre̦kuôt weiterhin apr. kracto, li. krãkė"Schwarzspecht",krakė̕ti"хохотать", kymr. crech"Schrei", gr. χρέξ"ein Vogel", ksl. krečetъ"Zikade", poln. krzeczać"krächzen, knarren", serb. kròkati"krächzen" u. a. bei Berneker Wrtb. I, 609 und 620 f., s. Zupitza Germ. Gutt. 124 und KZ. XXXV, 256 f.]
I sakrecêt: auch Auleja (gespr. mit -ra-), Kl.-Gramsden, Kurs., Siuxt. ‡ Subst. sakrecējums,Geronnenes:dabū nuo kalējiem izde̦gušu uogļu sakrecējumus Dünsb. Apakš Ziemassvētku egl. III, 39.
I sakrecêt, intr., gerinnen, sich gallern Kurs., Frauenb., Wid.: zupa ir sakrecējusi Briņķi (Kr. Hasenpot). nuokauta luopa asinis atdzisušas sakre̦c Wessen. sula sakrecējuse par biezu ķuzi Konv.1 105. asinsķermenīši ātri sakrecē Preip. 143. Refl. -tiês,klunkricht werden, wie Mehl L.