I krecêt, - ẽju [Lis., Ruj.] od. (nach U.) - u, - ẽju, (li. krekėti"свертываться"), intr., gerinnen. Refl. - tiês, gew. in der Zstz. mit sa -,klunkerig, klümpicht werden L., U. [Nach Berneker Wrtb. I, 613 f. zu poln. krzek"Froschlaich" u. a.]
II krecêt, heiser werden Bergm. n. U. [Gleich li. krekė´ti"кричать krè krè (о свиньѣ)", wozu nebst krèkt, krekstêt, kre̦kuôt weiterhin apr. kracto, li. krãkė"Schwarzspecht",krakė´ti"хохотать", kymr. crech"Schrei", gr. χρέξ"ein Vogel", ksl. krečetъ"Zikade", poln. krzeczać"krächzen, knarren", serb. kro`kati"krächzen" u. a. bei Berneker Wrtb. I, 609 und 620 f., s. Zupitza Germ. Gutt. 124 und KZ. XXXV, 256 f.]
I sakrecêt: auch Auleja (gespr. mit -ra-), Kl.-Gramsden, Kurs., Siuxt. ‡ Subst. sakrecējums,Geronnenes:dabū nuo kalējiem izde̦gušu uogļu sakrecējumus Dünsb. Apakš Ziemassvētku egl. III, 39.
I sakrecêt, intr., gerinnen, sich gallern Kurs., Frauenb., Wid.: zupa ir sakrecējusi Briņķi (Kr. Hasenpot). nuokauta luopa asinis atdzisušas sakre̦c Wessen. sula sakrecējuse par biezu ķuzi Konv.1 105. asinsķermenīši ātri sakrecē Preip. 143. Refl. -tiês,klunkricht werden, wie Mehl L.