glè̦vs 2 Lis., Bers., Kr.,
glê̦vs Kl.],
glê̦vs 2 Biel., Tr., Dond., Selg., Nigr., Gr. - Essern],
glē̦vs Sessw.,
[gļê̦vs 2 Līn., Salis, Segew., Dunika,
gļè̦vs Serbigal,
glê̦vs Kreuzb., C., Arrasch, Neuenb., AP., Nerft],
1) wie dicker Schleim sich ziehend U.;
weich, schlüpfrig, wässerig: glē̦vs rācenis Katzd.;
2) schlaff, weichlich, gefährlich, zur Erkrangung geneigt: kungu bē̦rni ļuoti glē̦vi; tikkuo iziet ārā, tūdaļ tie saaukstējas. man kājas glē̦vas Kand.
gļē̦vs kâ pauts Kand.;
3) schlaff, indolent, energielos: man tāda gļē̦va daba, ka nevaru ne˙vienam lūdzējam atsacīt Kand.;
4) zart, gefährlich, zerbrechlich: ar viņu vajaga gļē̦vi apieties Kand.
gļē̦vs trauks Bers.;
[5) glē̦va sirds U.,
blödes Herz. Wohl zu glē̦ma 1 und li. glė̃vės od. glė̃mės "слизь" s. Būga РФВ. XVI, 240 und Siebs KZ. XXXVII, 314].Avots: ME I,
626