Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'māle' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'māle' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (20)
ceļmāle
druvmāle
‡ druvmãle (> drûmãle 2 ) Siuxt, loc. s. druvmālē BW. 28321, 1 var., druvmãlis AP. "der Rand eines abgemähten Saatfeldes nebst dem Feldrain".
Avots: EH I, 337
Avots: EH I, 337
ežmāle
grāvmāle
jūrmāle
ķirmāle
laukmāle
māle
māle
mālene
mālenes
mežmāle
pļavmāle
purmāle
sētmāle
siemāle
sienmāle
upmāle
žogmāle
Šķirkļa skaidrojumā (6)
alksnis
àlksnis: auch Aistern, Angern, Annenhof (bei Mar.), Autz, O.-Bartau, Behnen, Dunika, Durben, Erkul, Gaw., Goth., Grikken, Grundsahl, Gudenieki, Hasau, Homelshof Jürg., Kal., Kurmāle, Lammingen, Lubbessern, Mar., Medsen, Nigr., Nurmhusen, Perkuhnen, Planetzen, Pormsahten, Sackenhausen, Salgaln, Sassm., Schlehk, Schmarden, Schnehpeln, Adsel-Schwarzhof, Seyershof, Serbigal, Spahren, Tadaiken, Turlau, Wadaxen, Wahnen, Waldegahlen, Wormen, s. auch FBR. V, 159 ff., (mit al̂ 2 ) Bahten, Frauenb., Gramsden, Grob., Iw., Lems., Nabben, Pussen, Salis, Siuxt, Strasden, (mit àl 2 ) Laitzen, N.Rosen, voc. s. alksniņ BW. 21706 var. (aus Gold.), gen. plur. alkšu BW. 9778, 1 var: balti alkšņi BW. 30440. me̦lnā alkšņa krūmiņam 34039, 19 var, skaņus alkšņus 381, 5. sīkajiem alksnīšiem 33879, 13. Zu diesem Wart s. auch Būga Tiž. II, 470 und Loewenthal Indog. Jahrb. XII, 305.
Avots: EH I, 68
Avots: EH I, 68
apmālis
apmàlis PS., eigentlich identisch mit apmale,
1) das zum Trocknen zusammengeführte Heu,
s. plankums: sienu kasa apmāļuos, apmāļus uzcē̦rt Etn. III, 72;
2) apmālis, ein Teil des Gebietes (wohl an der Grenze):
šis apmālis piede̦r pie mūsu pagasta A. X, 1, 308; cf. apmaļu ļaudis;
3) apmāles,
a) Wiesenspitzen, die sich zwischen Feldern oder Wäldern befinden
A. X, 1, 308;
b) [apmālēs sagrābt, Heu zum Trocknen in dichtere Haufen zusammenharken
U.].
Avots: ME I, 105
1) das zum Trocknen zusammengeführte Heu,
s. plankums: sienu kasa apmāļuos, apmāļus uzcē̦rt Etn. III, 72;
2) apmālis, ein Teil des Gebietes (wohl an der Grenze):
šis apmālis piede̦r pie mūsu pagasta A. X, 1, 308; cf. apmaļu ļaudis;
3) apmāles,
a) Wiesenspitzen, die sich zwischen Feldern oder Wäldern befinden
A. X, 1, 308;
b) [apmālēs sagrābt, Heu zum Trocknen in dichtere Haufen zusammenharken
U.].
Avots: ME I, 105
ķirzaka
ķir̃zaka C., Smilt., Gr. - Sessau, [Erkul, Treiden, Seyershof, Gr. - Essern, Bauske, Wormen, Altmoken, Selg., Satingen, N. - Bartau, Altenburg, Thomsdorf, Preekuln, Stenden, Wohlfahrt, Puikeln, Marzenhof, Naukschen, Hochrosen, Karkel, Salisb., Schwarden, Setzen, Kroppenhof (bei Kokn.), Pürkeln, Burtn., Dickeln, Wolmarshof, Kegeln, Daugeln, Linden (Kurl.), Alt - Rahden, Zehrxten, Zerrauxt, Alt - Autz, Ringen, Samiten, Schlokenbeck, Puhren, Sehmen, Grobin, Senten, Tummen, Schujen, Gaiken, Kalleten, Lipsthusen, Waddaxt, Sunzel, Salis, ķìrzaka 2 Kl.], ķir̃zaks Kand., [Angern], ķirzalks Lp. VII, 265. ķir̃zal̂ktis [vgl. zalktis] Usmaiten, [Līn., Schrunden, Kurmāle, Wirinahlen], Etn. III, 162, MWM. VII, 593, [ķir̃zal̂tis 2 Rutzau], ķir̃zata [Nigr., Brucken], ķir̃zate Purap., RKr. VIII, 100, U., ķirzatis, [ķirzakte Turlau, ķir̃zlasts Lubessern], gemeine Eidechse (lacerta agilis): gadījušās milzumis ķirzatu LP. VII, 1041. pie zirgiem katru nakti atvilcies liels ķirzatis VI, 496. ūdens ķirzaks, der Teichsalamander Ahs. kâ jūŗas ķirzalktim MWM. VII, 593. [ķirz- entweder dissimilatorisch oder in livischem Munde aus * skirz-, vgl. šķirgata.]
Avots: ME II, 386
Avots: ME II, 386
mālis
I màlis C., PS., [N. - Peb., Wohlf., mâlis 2 Ruj., Salisb., Annenburgs], māle BW. 1946; 24261, auch maļa 8040, [mā̀ls Wolmarshof, acc. s. mālu BW. 22542 var.], das zu mahlende Korn: [meitas gāja māļa malt Bers.] rupji gāja dzirnu mālis BW. 27967. malējiņas nedziedāja, smalka māļa gribē̦damas 661. labāk gāju rijas kult, ne mālīša ritināt 28766. agri mani māte cēla, vieglu māli suolīdama 6688. BW. bietet mali fälschlicherweise [?] nicht selten mit kurzem a, z. B. 8018; 22542 u. a. [Nach Zeidler Mag. XVI, 39 aus einem plattd. Mahlliss; aber die Nebenformen māle, māls, māļa weisen eher auf Zugehörigkeit zu mal̃t.]
Avots: ME II, 581
Avots: ME II, 581
savrup
savrup U., Lautb., Widdrisch, Dond., Selsau, Heidenfeld, savrūp Naud., Selg., Bauske, Ruj., Arrasch, savruop BB. XVII, 274, Adv., beiseite, abseits U., einzeln, isoliert, für sich: uz baznīcu... brauca brūtgāns un brūte katrs savrūp nuo savām mājām BW. III, 1, 9. Māle... Babu pasauca savrūp Latv. Vielleicht durch Metathese aus "savurp[i] entstanden, vgl. Le. Gr. § 558; das ū in savrūp kann auch nach Le. Gr. § 62 c beurteilt werden. Li. saurupei (bei Miežinis) "savrup" könnte aus dem Le. entlehnt sein.
Avots: ME III, 792
Avots: ME III, 792
sienmālis
siênmālis (unter siênmala): kâ caur siênmâli 2 izvilkts (d. h., sehr schwach, dürr) Lesten n. FBR. XV, 27; siê[n]-mālis 2 A.-Ottenhof, Behnen, Grenzhof (Mežamuiža), Orellen; caur sienmāli (kann auch zu einem nom. sienmāle gehören) es dzirdēju BW. 8603, 13 var.
Avots: EH II, 495
Avots: EH II, 495