nolūgt
nùolùgt,
1): für einen andern (ab)- bitten:
ve̦cais bij nuolūdzis tiesas vīrus;
2): hinter "nenuolūgsi" ME. II, 813 zu ergänzen "Janš. Mežv. ļ. I, 250"; ‡
3) n. dievu od. dieva, zu Gott beten
(perfektiv): jis vu˙sad (immer) dieva nuolūdza, tad ēda Liepna. n. dievu par māti Orellen. Refl. -tiês, ‡
3) zu Gott beten:
nuosalūdz kai par nuomirušu Pas. XV, 152.
Avots: EH II, 64
1): für einen andern (ab)- bitten:
ve̦cais bij nuolūdzis tiesas vīrus;
2): hinter "nenuolūgsi" ME. II, 813 zu ergänzen "Janš. Mežv. ļ. I, 250"; ‡
3) n. dievu od. dieva, zu Gott beten
(perfektiv): jis vu˙sad (immer) dieva nuolūdza, tad ēda Liepna. n. dievu par māti Orellen. Refl. -tiês, ‡
3) zu Gott beten:
nuosalūdz kai par nuomirušu Pas. XV, 152.
Avots: EH II, 64