pavadāt
pavadât, ‡
2) irre führen:
šituo es pavadāšu! Pas. XIV, 465 (aus Stackeln). Refl. -tiês,
1): auch Golg., Sessw.; ‡
2) nach dem Gebāren zu milchen anfangen (?):
ja de̦guns sāk tecēt, tad saka, ka de̦guns pasvadājies NB.
Avots: EH II, 186
2) irre führen:
šituo es pavadāšu! Pas. XIV, 465 (aus Stackeln). Refl. -tiês,
1): auch Golg., Sessw.; ‡
2) nach dem Gebāren zu milchen anfangen (?):
ja de̦guns sāk tecēt, tad saka, ka de̦guns pasvadājies NB.
Avots: EH II, 186