pavadāt

pavadât, ein wenig, eine kurze Zeitlang hin- und herführen. Refl. -tiês, gebären (von Tieren) Selb., Tirs., Plm., Dunika.

Avots: ME III, 130


pavadāt

pavadât, ‡

2) irre führen:
šituo es pavadāšu! Pas. XIV, 465 (aus Stackeln). Refl. -tiês,

1): auch Golg., Sessw.; ‡

2) nach dem Gebāren zu milchen anfangen (?):
ja de̦guns sāk tecēt, tad saka, ka de̦guns pasvadājies NB.

Avots: EH XIII, 186