Paplašinātā meklēšana
Meklējam 'purpēt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā
'purpēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:
Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (8)
izpurpēt
izpur̂pêt [Warkh.],
1) morsch, mürbe werden:
izpurpējis uozuoliņš BW. 13041. izpurpējusi mūŗa sē̦ta Stari II, 101, Etn. II, 17, Sessw.;
[2) = izkurtēt U.].
Avots: ME I, 786
1) morsch, mürbe werden:
izpurpējis uozuoliņš BW. 13041. izpurpējusi mūŗa sē̦ta Stari II, 101, Etn. II, 17, Sessw.;
[2) = izkurtēt U.].
Avots: ME I, 786
izpurpēties
purpēt
I pur̂pêt: im Zorn still bei sich Böses sprechen: kad puiku peŗ, viņš pur̂pē Saikava; verärgert sprechen (Skaista), unzufrieden sein (mit ur̂) Warkl. n. FBR. XI, 104; verärgert widersprechen: kuo tu pùrpi 2 visu laiku? Pilda; murren (mit ur) OB.
Avots: EH II, 328
Avots: EH II, 328
purpēt
I pur̂pêt Gr.-Buschhof, -u, -ẽju, still bei sich widersprechen, murren; sich ärgern, brummen, schelten Warkl., Wessen, Lubn. n. Etn. llI, l: tev nevajaga uz viņu tik daudz purpēt Warkl.; pur̂pêt, unnütz sprechen Kārsava, Vidsmuiža. Zu purpas II?
Avots: ME III, 419
Avots: ME III, 419
purpēt
II pur̂pêt: auch Auleja, Sonnaxt, (mit ùr 2 ) Nautrēni, Skaista, (mit ur; von Rüben, Rettig u. dergl. gesagt) Wessen: siêna nuo lieta pùrp 2 Warkl.
Avots: EH II, 329
Avots: EH II, 329
purpēt
II pur̂pêt, morsch, mürbe werden; im innern verfaulen Vidsmuiža, Kārsava u, a.; vgl. burbêt.
Avots: ME III, 419
Avots: ME III, 419