Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'režģis' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'režģis' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (7)

brežģis

I brežģis "?": neme̦luo nu labāk pats, ve̦cais brežģi A. XX, 13.

Avots: ME I, 330


brežģis

[II brežģis (vgl. režģis),

1) "Flechtwerk auf der Ragge";

2) "ein groses Sieb zum Windigen"
Salis;

3) "dichtes Gestrüpp";

4) "unnützer Kram"
Mar. u. Oppekaln.]

Avots: ME I, 330


pierežģis

pierežģis "?": atme̦t agrāk tik ļuoti iemīļuotuos dažāduos pierežģus un piekarus A. XI, 619.

Avots: ME III, 285


režģis

regžis: auch AP. (= režģis 1 und 5).

Avots: EH II, 363


režģis

režģis,

1): kas šuo pirti bija uztaisījis? lūk, tas jau bija tas r˙! ne˙viens tā nezināja Aps. Raksti I2, 95 f. kas tā par valuodu, kas par režģi (Verworrenes),
kuo tu man te naktī priekšā muj? Ciema spīg. 190;

2): eine Strohdecke (im Winter vor die Fenster gedeckt)
Seyershof;

3): Flechtwerk auf der Ragge Frauenb. (bei der Einfuhr von Strauchwerk gebraucht),
Siuxt;

5): auch Stockm.; "lielais rijas siets" Ramkau; "liels lûku siets rijā" Fest., Salis; "liels, apaļš vētījams siets, mazāks par resni" Kegeln u. Waidau n. Latv. Saule 1927, S. 616; ein feineres Kornsieb (im Unterschied von
sarvis) Livl. n. BielU.; ‡ 7 "?": bāz, guotiņa, pilnu režģi (Bauch?), ej mājā ste̦nē̦dama! BW. 28967.

Avots: EH II, 368


režģis

režģis (li. rẽzgis "Geflechte, Korb"),

1) das Flechtwerk
U., Geflecht Dr.; etwas Verworrenes, ein Wirrsal; verworrenes od. verwickeltes Garn (režģi) Mar. n. RKr. XV, 133; eine Masche im Geflecht: pamazām sāka režģis atrisināties Purap. tavs asais zuobs lai dzīves režģu me̦zglu uz reizi pārcē̦rt Rainis. grūtî duomu režģi A. v. J. 1898, S. 68. kre̦klam bij caurumu tik˙pat kâ režģu sietam Aps. IV, 53;

2) eine Flechte od, von Binsen geflochtene Decke
Elv.; eine Strohdecke, die im Winter als Schutz vor Kälte vor die Fenster gedeckt wird Alt-Ottenhof: (luogs) bija ārpusē aizse̦gts ar salmu režģiem Janš. Dzimtene V, 184;

3) oft der Plur. režģi, das Flecht-werk auf der Ragge
U., Nigr., Gold. n. Etn. I, 122, Luttringen, Briņķi (bei Hasenpot), Lasd., Naud., eine auf den Boden des Wagenkorbes zu legende zusammenrollbare Decke, bestehend aus fingerdicken Haselnussstöckchen, jungen Tannenbäumchen od. Wacholderstecken, die an mehreren Stellen mit einer Schnur eng aneinandergeflochten sind Neu-Bergfried, Bielenstein Holzb. 548, 559 (mit Abbild. S. 549);

4) ein geflochtenes Behältnis
Bielenstein Holzb. 359; "ein aus Stricken angefertigtes Netz, worin man Heu für eine weitere Fahrt mitnimmt" Etn. I, 45: Pēteris izceļ nuo ratiem režģi siena Purap. dē̦ls piekratījis režģus ar sienu LP. VI, 435;

5) das Riegensieb
U., Bielenstein Holzb. 506 (mit Abbild.; hier auch: režģu siets), Grosdohn n. Etn. I, 137, Lemburg, Lieven-Behrsen, A1t-Ottenhof, Serben, Saussen, IV.-Peb., Mar., A. XI, 17I ;

6) = lauku laidars, die Hürde Elv. Nebst re̦zga, režģît, rēkšķis usw. zu li. rèksti (prs. rezgù) "stricken", rẽkstis "Heusack", ai. rájju-ḥ la. restis "Strick", ae. resc "Binse", s. Walda Vrgl. Wrtb. II, 374, Trautmann Wrtb. 245, Bezzenberger BB. I, 68, Fortunatov Sāmav. 121 und BB. III, 591, Karsteu Germ: finn. Lehnwortstudien 153 f.

Avots: ME III, 516


sarežģis

sarežģis, = sarežģe: apstākļu s. Lēmanis Tālais rīts 101.

Avots: EH XVI, 442

Šķirkļa skaidrojumā (19)

atritināt

atritinât,

1) fact., entrollen, loswickeln:
mazu papīra vīstuoklīti Purap.;

2) sich loswickeln, sich lösen, sich entfalien:
viņa skurināja dvieli, lai tas atritinātuos Blaum. pamazām sāka režģis atritināties Purap. dienas citpakaļ citas atritinājās nuo lielā mūžības kamuoļa Līb. kāzas atritinājās (cf. atrisināties) īstā ve̦claiku spuožumā Degl.

Avots: ME I, 186


birklis

birklis, ein grosses Kornsieb (režģis) Fehteln (?).

Avots: EH I, 220


irbulis

ir̃bulis, irbuls Kursiten,

1) eine runde, einige Fuss lange Spricke (etwas dünner als
riķis): aiztaisi žuoga caurumu ar irbuliem! Kursiten;

2) irbuli, die Stäbe, aus denen das Flechtwerk
(režģis) auf den Schlitten besteht Kursiten;

3) ein Stäbchen zum Aufstecken des Dochtes bei der Verfertigung der Kerzen
Kand.: daktis savēra irbuliņuos, mērca karstajuos taukuos un kāra āra durvīs, lai sastingst Latv.;

4) die Wurstspricke zum Schliessen der gestopften Wurst:
sataisi de̦sām irbulišus! Kand.; auch sonst je ein Stäbchen, ein Pflöckchen, z. B. zum Befestigen der Flachstocke an der Kunkel, ein Zahnstocher, ein Pergel zum Anzünden; [eine Holznadel Bielenstein Holzb. 347, 387, 392, 403, 439;]

5) ein Stäbchen zum Zeigen der Buchstaben beim Lesen
Kand., Bers., Lasd., Fest.;

6) eine dünne Eisenstange, ein Eisenstäbchen:
čūska pārlika tādu dzelzs irbuli krustiem pāri LP. VI, 473;

7) der Griffel (von Blüten)
Konv. 2 230;

8) die sonde Brasche;

9) der Pfriem
L., Biel.;

10) die Stricknadel
L., Biel. I, 270.

Avots: ME I, 709


kaza

I kaza, ein verächtl. Demin. kaželīte BW. 33435,

1) die Ziege:
Sprw. ne kaza bez ragiem, ne meita bez pupiem. vai kaza kāds luops, vai sievišķis kāds cilvē̦ks, vai plikais kažuoks kāda guoda drēbe, od. kas kazu par luopu tur, kas žīdu (sievu) par cilvē̦ku. kas tavu kazu šuovdien uz tirgu jāj! od. kuo tu vedi kazu tirgū! tā ir bez ļipas, so weist man einen ab, der unaufgefordert mitspricht und Ratschläge erteilt. darīt tâ, ka vilks paēdis un kaza dzīva; ve̦cam āzim stīvi ragi, ve̦cai kazai vēl stīvāki; kazas kaut, vormieren Lub. kalna od. kalnu kaza, die Gemse; meža kaza,

a) das Reh
St., RKr. VIII, 83,

b) = ķiku od. pē̦rkuoņa od. sila kaza, die Bekassine
RKr. VIII, 97, Etn. III, 10;

2) in Zusammensetzungen od. genitivischen Verbindungen: kazapiņi od. kazu ap., s. apîņi; kazu lēpe od. kazlēpe, kazu mēle, Teufelsabbiss (scabiosa succisa)
Mag. IV, 2, 26, RKr. II, 77; kazu ruoze, Weidenröschen (epilobium) RKr. II, 70; kazu sieriņš, Mönch (capsella bursa pastoris) RKr. III, 69; in Ahs. kazu siers, Katzenkäse (malva rotundifolia);

3) die Ziege als Repräsentantin der Unruhe, Ausgelassenheit, auch der Magerheit dient zuweilen zur Bezeichnung von ausgelassenen Frauen und magerer Tieren:
māte tāda gaisa (Var.: traka) kaza BW. 7055. nu kaza! auf ein schlechtes Pferd bezogen Vēr. II, 419;

4) Carreaudame beim Kartenspielen; kazu cūciņas, ein Kartenspiel;

5) kaziņas od. aitiņas, ein Spiel
Etn. II, 16; s. aitiņas 3.;

6) mit kaza, namenlt. mit dem Demin. kaziņa werden sehr verschiedene Dinge bezeichnet, die in irgend einer Beziehung an die Ziege erinnern:
kaza

a) = režģis, das Riegensieb
Etn. II, 1;

b) die Sägebank der Säger,
= āzītis 4;

[c) Pfanndeckel an der Flinte
St., Bergm.]; kaziņa,

a) die Bank des Böttchers
[Bielenstein Holzb. 320], Kand., Grünh., N. - Autz., Etn. I, 44;

b) eine kleine Bank
Lind. Mag. XIII, 2, 70, Etn. I, 44;

c) die Bleuelstange am Spinnenrade -
tā daļa, kuŗa paminas minuot, griež rata dzelzi A. XI, 83, Bers., Lasd., Selsau, [Dond.], kaziņas, Pl., die Haspel [Bielenstein Holzb. 387 und 392], Kursiten; eine Vorrichtung am Webstuhl - svārsteklis ar ripiņām, pār kurām pārsien nīšu kuokus, aužuot aude̦klu daudz rūtīs. Mit baltā kaziņa wird von Kaudz. M. der Nachtfrost bezeichnet. [Eher (vgl. li. ožkà und apr. wosee dass.) aus r. козà dass. entlehnt, als damit verwandt; vgl. Berneker Wrtb. I, 596 und Petersson IF. XXXV, 272.]

Avots: ME II, 182, 183


kratulis

kratulis,

1) eine Zitterkrankheit, das Zittern an allen Gliedern
Ar., C.;

2) = režģis C., RKr., X, 2.

Avots: ME II, 261


mežģis

mežģis,

1) der Knoten, das Gerkoll, Gekräusel,
[mežģi U.] das Verwickelte: diegs sameties mežģī Lub.; [gruožu mežģis (= samežģījums) Alt - Rahden;

2) = režģis, Riegensieb
Lös.;

3) ein sackförmiges Netz zum Fischen
(Laud., Lös., Sessw.) od. zum Vorsetzen von Futter für Kühe od. Pferde (Heidenfeld)].

Avots: ME II, 610


ražģels

ražģels U., Flechtwerk (ražģelis, ein verreffelt Stück L.); das Riegensieb; das Flechtwerk auf der Ragge; verwickeltes Garn. Vgl. režģis, ražģis.

Avots: ME III, 493


ražģis

ražģis, ein verreffelt Stück L.; das Riegensieb U.; das Flechtwerk auf der Ragge U.; ein Korb, da man Hühner und Vögel einsetzt od. auch fängt Für. I. Vgl. režģis und li. razgýti "stricken".

Avots: ME III, 493




rēkšas

rẽkšas Fockenhof, rēkšķis Grünh., = režģis 3, das Flechtwerk auf der Ragge. Vgl. li. rêkščiai "eine von Stricken geflochtene Heutrage" und le. rekšis II.

Avots: ME III, 519


rekšis

II rekšis U., Bielenstein Holzb. 506 (mir Abbild.), = režģis, das Riegensieb. Zugrunde liegt wohl ein Paradigma *rekstis < *rezgtis (zu režģis), gen. *rekšķa > rekša; ursprünglich also identisch mit li. rẽkstis "Heusack" (s. Trautmann Wrtb. 245).

Avots: ME III, 508


rekslis

rekslis U., Ronneb., Serbigal, Planhot, reksnis Wolm., Nabben, Serbigal, Mar., Grundsahl, das Riegensieb. Aus *reskslis < *rezgslis (zu režģis)? In diesem Fall wäre die Nebenform rekselis eine spätere Neubildung neben rekslis; vgl. auch rekšis II.

Avots: ME III, 508


rezga

re̦zga "Verwickelung, Schwierigkeit, Gezänk" Ar.; zu režģis.

Avots: ME III, 515




riešķis

riešķis Lems. n. U., Nötk., riẽšķis Ruhtern, = režģis, das Riegensieb: man vajaga rupjuo riešķi, kuo pe̦lavas sijāt Etn. IV, 127. Beruht wohl auf einem Paradigma nom. *riestis (zu riest III 4), gen. riešķa < *riestjā.

Avots: ME III, 548



uzrežģīt

uzrežģît,

1) noch nachträglich auf einem
režģis 5 durchsieben: pe̦lavas vēl uzrežģīt, lai izbirst visi graudi KatrE.;

2) netzartig flechten
(perfektiv) über: u. gruozam auklu Jürg.;

3) einen režģis 2 aufdecken:
le̦ce̦klam uzrežgīt se̦gu Nigr.;

4) uzrežgît plēteni Golg. "den Rand eines
plētenis (= ježikas

1) am Holzschlitten netzartig durchflechten".

Avots: ME IV, 373