Paplašinātā meklēšana

Meklējam 'stutēt' mūsdienu pierakstā, oriģinālpierakstā un šķirkļu saturā

'stutēt' ir atrasts šādos šķirkļu elementos:

Šķirkļvārda mūsdienu pierakstā (11)

aizstutēt

àizstutêt, stützend befestigen: a. duris, žuogu (lai negâžas).

Avots: EH I, 53


apstutēt

apstutêt, tr., ringsum stützen: ē̦ku.

Avots: ME I, 127


atstutēt

atstutêt, ‡ Refl. -tiês, sich stützen (perfektiv): smakrs atstutējās uz krūtīm Daugava 1928, 303.

Avots: EH I, 172


atstutēt

atstutêt, stützen: griestus, ē̦ku;smakru saujā Vēr. II, 650.

Avots: ME I, 198


izstutēt

izstutêt, tr., mit Stützen versehen: pagrabu izstutē, lai neiekrīt griesti un sienas Dond. A. XV, 83.

Avots: ME I, 807


nostutēt

nùostutêt, tr., abstützen: ē̦ku.

Avots: ME II, 861


pastutēt

pastutêt, (ein wenig) stützen: p. ābelēm zarus C.; stützend unter etwas anbringen: p. zariem kuo apakšā Trik.

Avots: EH XIII, 177



sastutēt

sastutêt, tr., zusammenstützen, zurechtstützen, aufstützen: (kumeliņš) ar stutem sastutē̦ts BW. 17182. viņš sastutēja galvu ruokās MWM. XI, 275. Refl. -tiês, sich zurechtstützen, sich aufstützen: ruokā sastutējies Zalktis I, 109.

Avots: ME III, 750


stutēt

stutêt, -ẽju

1) stützen;

2) von den ersten Gehversuchen der Kinder gebraucht
U.;

3) stottern
U.; von den ersten Versuchen der Kinder zu lesen gebraucht (auch stutêtiês) U.: pa vārdam jau stutē(jas), er fängt schon an etwas herauszubuchstabieren U. Refl. -tiês,

1) sich stützen;

2) s. stutêt 3;

3) fig., sich gründen
B. Vēstn. n. U. Wenigstens in der Bed. 1 aus mnd. stutten "stützen".

Avots: ME III, 1108


uzstutēt

uzstutêt, aufstützen: u. ābelei zarus, tuo (luocekli)... uzstutējuot augstāk Konv. 2 707 (ähnlich 3097). Refl. -tiês, sich aufstützen, sich (mit dem Ellenbogen) auflehnen LKVv.: u. uz ruokas.

Avots: ME IV, 385

Šķirkļa skaidrojumā (2)

balzīt

bàlzît, -u, -īju, tr.,

1) den Schlitten mit den
balzieni versehen (Freiziņš);

2) stützen, einwickeln,
pa daļai vīstīt, pa daļai stutēt: bē̦rnu vāģus (ie)balzīt ar drēbēm, vai ar sienu PS. Refl. -tiês, sich einwickeln. [S. bàlziens.]

Avots: ME I, 260


saspraicēt

saspraicêt (?) A.-Schwanb. "sastutēt".

Avots: EH XVI, 450