Paplašinātā meklēšana

àiztrènkt, tr., wegjagen: ve̦lnu LP. I, 60; VII, 1272.

Avots: ME I, 57

‡ aptrènkt, herumjagen (-treiben) um: aptren̂c ² stīvuo ķēvi kādas reizas ap riju, lai tuop lunkanāka! Dunika, Rutzau.

Avots: EH I, 122

[datrènkt und datrìekt Drsth.,

1) hinzujagen;

2) (bis zu einer gewissen Stelle) hinjagen
(tr.).]

Avots: ME I, 443

ìetrènkt, tr., ein -, hineinjagen, einhineintreiben: bultu lācim ausu starpā.

Avots: ME II, 83

nùotrènkt (unter nùotre̦ñkât),

2): tu nepruoti ne dakšas n. nuo kāta zemē! Frauenb.

Avots: EH II, 101

[pā`rtrenkt, heimjagen: p. aitas mājā.]

Avots: ME III, 184

[pãrtrènkt, pãrtrìnkt C., KL, hinüberjagen.]

Avots: ME III, 184

patrenkt (unter patre̦ñkât): p. guovis nuost nuo auzām Dunika.

Avots: EH XIII, 183

pìetrènkt,

1) zu-, dazu-, hinzutreiben;

2) treibend anfüllen.

Avots: ME III, 305

satrenkt: lubānieši satre̦nkuši ... meitas patiltē Tdz. 59495.

Avots: EH XVI, 457

satrenkt, freqn. satre̦nkât, zusammenjagen, hinein-, hereinjagen (auf eine grössere Anzahl von Objekten bezogen): tē̦vs bē̦rnus satre̦nc istabā R. Sk. II, 120; satre̦nkât, bis zur Erschöpfung tre̦nkât: suns tâ satre̦nkājis aitas, ka tās vairs neē̦d Dunika.

Avots: ME III, 765

trènkt ² ,

1): suns tre̦nc guovis Kaltenbr., (mit en̂ ² ) Ramkau; ‡

2) eilen:
ņem, brāli, zirgu, trenc māsai pakaļ! BW. 13645.

Avots: EH II, 693

trènkt ² (li. treñkti "drohnend stossen") Adl., Golg., Gr.-Buschh., Los., Marzen, Saikava, Schwanb., Selsau, Sessw., Sonnaxt, Tirs., Warkl., (mit en̂ ² ) Arrasch, Bauske, Dunika, Jürg., Siuxt, tre̦ncu, trencu, = triekt, scheuchen, jagen, wegjagen U., Glück: suns trenca zaķi pāri pļavai Dunika. pērkuons trencis ve̦lnu uz Pienavu LP. III, 105. tu trenci tuo pruom JR. V, 12. dē̦lu māti suņi trenca (Var.: trieca, trinca) BW. 23619, 7. tranc (wohl aus tre̦nc mit hochle. ā aus e̦) miedziņu žagaruos! 6766, 5 (aus Lasd.). me̦lnas zuosis, gaigaliņas trence manu kumeliņu Biel. 1946. Refl. -tiês, einander jagen, scheuchen: tur tre̦ncas visi lauka zvē̦ri Hiob 40, 15. - Subst. trencẽjs, der Treiber (bei der Jagd) Spr. Entweder ein Kuronismus resp. Lituanismus, oder aber wegen der weiten Verbreitung mit enk aus enk (zu tremt).

Avots: ME IV, 231

uztrènkt: u. vistas uz rudzu blāķa Saikava.

Avots: EH II, 737

uztrènkt, hinaufjagen, -scheuchen: suns uztrenca kaķi kuokā.

Avots: ME IV, 393

ìetrinkt BW. 23440, Upīte Mend. laiki. = trenkt">ìetrenkt.

Avots: ME II, 83

iztrìnkt, = trenkt">iztrenkt: suņi nuo auzu gabala iztrinkuši vienu zaķi JU., C., Mar., Erlaa.

Avots: ME I, 820

nùotrinkt Kaul., für nùotrenkt: [zirgus veltīgi nuotrinkuši Jaunie mērn. laiki III, 121].

Avots: ME II, 877

pìetrẽ̦nkât, freqn. zu pietrenkt,

1) (mehrfach) zu-, dazu-, hinzutreiben;

2) (mehrfach) treibend anfüllen.

Avots: ME III, 305

trencêt, plaudern, plappern: viņi labu brīdi vaļsirdīgi trencēja un aprunāja visus Veselis Tīrumu ļaudis. Zu trenkt; zur Bed. vgl. triekt.

Avots: ME IV, 230

trìekt (li. treñkti "dröhnend stossen"), -cu,

1) stossen, schlagen
Spr.; erschüttern U.; zerstossen, zerquetschen, zerschmettern U.: triec uotram pa galvu Warkl. triecuot naba zila palikuse RKr. VI, 501;

2) (weg)jagen, scheuchen
U.: gans triec luopus Drosth., Orellen, PS., Wolm., Vīt. triec vilku mežā! Nigr.;

3) beeilen, beschleunigen
Wid.;

4) säend (aufs Geratewohl) werfen:
trieca ... rudzus negŗāvē̦tā plē̦sumā Janš. Dzimtene ² 11, 16;

5) trinken:
nu triec iekšā (trink aus)! Golg.;

6) viel sprechen
U., plaudern, sich unterhalten Wessen: ar puišiem netrieciet! puišiem viltus valuodiņas BW. 10665, 4 var. trieksi kambarī savu gudruo triecamuo MWM. X, 418. kuo niekus trieci!

7) singen (gew. von Vogelstimmen):
lakstīgala triec Niedra Zemn. dēls 58. cīrulis triec Warkl. gani triec ebenda. Laimduota nedzirdēja, kuo putniņi trieca Kurbads;

8) kārtis tr., Karten spielen:
triekuši kārtis uz naudu LP. VII, 36. Refl. -tiês,

1) schlagen
(intr.), sich stossen, quetschen, zerschlagen U.: dažs zars triecas viņa sejā Jaun. mežk. 98. kaut saule drupās triektuos Vēr. II, 964. reizi viņuos tuomēr spuožais zibins trieksies Vēr. I, 1096. pēc paēšanas ātri nuovāc galdu, lai ... nesadauzītu kuo triecuoties RKr. XIX, 142 (aus N:-Bartau);

2) miteinander plaudern
U., disputieren Kawall n. U.: triekdamās un runādamās Janš. viņš triecās ar tuo, līdz tas savu zirģeli nuojūdza U. b. 104, 9. - Subst. trìekšana,

1) das Stossen, Schlagen; der Schlag
Spr.;

2) das Jagen, Scheuchen;

3) das Plaudern, Sprechen:
saimnieks ar citiem kungiem bija lielā triekšanā Etn. IV, 55;

4) das Singen;
trìekšanās,

1) das gegenseitige Stossen, Schlagen, das Sichschlagen;

2) das Plaudem; die Diskussion:
izceļas panāksniekiem ar vārtniekiem ... triekšanās RKr. XIX, 149 (aus N.-Bartau); trìekums, der Schlag, Stoss, die Erschütterung, die Beschädigung Wid.; trìecẽjs,

1) wer schlägt, stösst;

2) wer jagt, scheucht;

3) wer plaudert, spricht;

4) wer singt.
Nebst trlcêi trùoksnis n. a (vgl. auch trenkt und trinkt) zu li. trankùs "holperig", trinkis "Anstoss", trinkti "(behaartes) waschen", apr. acc. s. pertrincktan "verstockt", got. ƥreihan, ae. ƥringan, ahd. drangōn "drängen", lat. truncus (wenn mit un aus on ) "verstümmelt; Baumstamm ohne Aste", av. gen. pl. ϑraxtanąm (wenn mit ax aus ṇk) "der zusammengedrasngten", sowie vielleicht air. tréicim "weiche, verlasse" u. a., s. Walde Vrgl. Wrtb. I, 758 f., Trantmann Wrtb. 328 f., Reichelt KZ. XXXIX, 59 und 79 f.

Avots: ME IV, 243

trìnkt Drosth., Notk., Serben, (mit in̂ ² ) AP., (mit ìn ² ) Alswig, Kl., Mar., Meiran, N.-Laitzen, Ogershof, prs. tre̦ncu AP., Kl., Korwenhof, Mar., prt. trinku AP., Drosth., Kl., Ogershof, Plm. oder trincu Korwenhof, Mar., Meiran, = trenkt">trenkt, triekt, hastig und rücksichtslos treiben, nachjagen: luopus trinkt. suns trinka zaķi. ve̦cais trinka (Var.: trenca, trieca) jaunu meitu BW. 13151 var. puiši trinka [mani] pa ruozēm 13527, 2 var. trink[a] mani Krustiņš ap istabiņu; trinkdams iekrita ūdens duobē 21099. dē̦lu māti suņi trinca (Var.: trinka, trenca, trieca und trenka!) 23619, 7 var. Vgl. dazu Le. Gr. 598.

Avots: ME IV, 238

uztrinkt Saussen, = trenkt">uztrenkt.

Avots: ME IV, 393