aiztimbāt

‡ I àiztim̃bât Serbigat, langsam hin-, weggehen.

Avots: EH I, 58

aiztimbāt

‡ II àiztimbât "weinend hin-, weggehen" Bauske: nezin kur bē̦rns aiztimbājis.

Avots: EH I, 58