baļva
bàļva 2, hochle. für baļļa, z. B. in Adleenen, Buschh., auch schon in der Schriftsprache von Blaum. u. a. gebr.; fig. ein korpulenter Mensch, ein dickes Frauenzimmer: bij te baļva baŗuoj'sēs BW. 16737, 1.
Kļūdu labojums:
bij te baļva = bij tā baļva
Avots: ME I, 261
Kļūdu labojums:
bij te baļva = bij tā baļva
Avots: ME I, 261