bašķoties

bašķuoties,

1) Unsinn treiben
Selb. n. Etn. IV, 65, [Fehten, Stockm.; in AP. dafür bakšuoties ]; sich vermummen Friedrichstadt;

2) hexen, zaubern:
kuo tu tur bašķuojies, bašķi Druw. Vgl. bakšķuoties .]

Avots: ME I, 266