brukstalas
brukstalas, auch brukstuļi, brũkstalas, Gestrüpp, Strauchwerk; ausgehauene Stelle im Nadelwalde, wo junge Tannen und Fichten wachsen Nigr., überblaibsel vom Strauchwerk, biezi saauguši krūmi Konv. 1 293: rikšiem bēri es palaidu caur ābeļu brukstalām BW. 13501. suns izdzina ve̦cu meitu nuo tiem krūmu brukstuļiem (Volkslied aus Wandsen). [Zu bruks?] Vgl. brikstala.
Kļūdu labojums:
jāizmet (zu streichen ist): Konv. 1 293
Avots: ME I, 339
Kļūdu labojums:
jāizmet (zu streichen ist): Konv. 1 293
Avots: ME I, 339