dalbis

dalbis (unter dal̃ba),

5): auch Kegeln und Waidau n. Latv. Saule 1927, S. 616, (mit al̃ ) Orellen;

7): auch (mit al̃ ) Upesgrīva; "kuoks kūļu celšanai" ebenda;

11) der Pflanzensteogel
Grob. (mit al̃); "spēcīgs puķes asns, jaunaugums" (mit al̃ ) Wirginalen.

Avots: EH I, 304