dezēt

I dezêt, dēzêt Spr., -ēju, prügeln, hauen Kokn., Selb. Etn. I, 153.

Avots: ME I, 460


dezēt

I dezêt: auch Linden in Kurl.

Avots: EH I, 318


dezēt

[II dezêt, -ēju, Unsinn schwatzen Borchow.]

Avots: ME I, 460


dezēt

II dezêt: auch Warkl.

Avots: EH I, 318