diegt
I diêgt, -dzu (li. diegti "stechen"), [
1) stechen; (in Zstz.) fädeln
U.;
2) schlagen:
diedzis puikam par kājām Korwenhof];
3) nähen, trakeln:
pati diedza vilnainīti BW. 16917, 1; diegdama puikas biksēm virsā biezu ielāpu A. XXI, 403;
4) heften:
viņa ruozes pie krūtīm man diegs A. XIV, 60. [Zu diegs.]
Avots: ME I, 480
1) stechen; (in Zstz.) fädeln
U.;
2) schlagen:
diedzis puikam par kājām Korwenhof];
3) nähen, trakeln:
pati diedza vilnainīti BW. 16917, 1; diegdama puikas biksēm virsā biezu ielāpu A. XXI, 403;
4) heften:
viņa ruozes pie krūtīm man diegs A. XIV, 60. [Zu diegs.]
Avots: ME I, 480