dimīt

dimît, -īju, tr., mit Anstrengung ziehen, heben: dimīja kamanas laukā MWM. VII, 811; Druw. Vgl. demît.

Avots: ME I, 468


dimīt

dimît: tuo akmeni viens pats nevar d. (= pacelt) Saikava.

Avots: EH I, 320